💡 دنیای تشکیلات
بایدها و نبایدهای یک تشکیلات موفق انقلابی
«انشعاب، خطرناک است: هر تشکیلاتی باید منسجم باشد، تا مورد اعتماد قرار گیرد. آنجایی که انسانها را از هم جدا می کند یا به هم نزدیک می کند، اصول و مبانی معرفتی است. وقتی این مبانی مورد اتفاق و مورد قبولشان نباشد، آنها را از هم جدا می کند؛ اما آن وقتی که مورد قبولشان باشد، آنها را به هم متصل می کند. اما سلائق نه؛ هرکسی یک سلیقه ای دارد، یک ذوقی دارد. اینها را مایهء جدایی بین خودتان قرار ندهید». بیانات در دیدار صمیمانه دانشجویان دانشگاهها، 01/06/1389
خشت دوم (1). روزگاری، در صدها سال پیش از این، همه چیز در دنیا به صورت فردی بود. دولتش دیکتاتوری بود، استبداد بود، فردی بود؛ تجارتش براساس معاملات فردی بود؛ یک نفر یک نفر تاجر بودند؛ ... . در آن زمان، اگر ما یعنی قوای دینی و راهنمایان اخلاقیِ بشر، به صورت فردی فعالیت می کردیم، تا حدودی معقول و موجّه بود. ... اما امروز همه چیز به صورت دسته جمعی و سازمان یافته درآمده است: دولتها تشکّلها و سازمانها دارند؛ تجارت به صورت شرکتهای وسیع و محیرالعقول درآمده؛ تبلیغات مؤسساتِ وسیعی دارد؛ مطبوعات خط مشی واحد اتخاذ کرده اند؛ سیاستمداران احزاب را به وجود آورده اند...
در این دنیای سازمانی، اگر ما بخواهیم تک رَوی کنیم، به نظر من، نهایتِ سادگی است. ما اگر امروز عمل دسته جمعی نداشته باشیم کلاهمان پس معرکه است. که هست!
اگر ما بخواهیم بی سازمان و بی تشکیلات فعالیت کنیم موفق نخواهیم شد. حالا اگر این دو مطلب را پذیرفتید که چه بهتر. اگر هم نپذیرفتید، به پنجاه سال پیش تا حالا می ماند که همه مان خُرد شدیم، له شدیم، قوایمان تلف شد، هرکس به راه خودش رفت، هرکس با دیگری تضارب و تزاحم داشت و مشکلات بی شماری پیش آمد. نتیجه هم این شد که دیگران هزاران فرسنگ از ما پیش افتاده و رفته اند، اما ما هنوز همین جا هستیم و باز هم می مانیم. میل خودتان است. می خواهید بپذیرید، نمی خواهید هم نپذیرید.
1. سخنان امام موسی صدر در جمع روحانیون، دارالتبلیغ اسلامی، قم، مهر 1344.
ادامه دارد...
