ای کاش عشق سربه سر ما نمی گذاشت

کــارزار

گر عقل، پشت حرف دل «اما» نمی گذاشت

تــردید پا به خلــــوت دنـــیا نمی گذاشــــــت

از خیر هست و نیست دنیا به شوق دوست

می شد گذشت، وسوسه اما نمی گذاشت

اینــــقدر اگر معطّـــل پرســش نمی شـــدم

شاید قطار عشـــق مرا جا نمی گذاشــــت

دنیـــا مـــرا فـــروخت، ولی کاش دسـت کم

چون بـــردگان مـــرا به تماشـا نمی گذاشت

شـــاید اگــــر تــــو نیـــز به دریـــا نمی زدی

هرگز به این جـــزیره کسی پا نمی گذاشت

گر عقـــل در جــدال مجنـــون مرد جنـگ بود

ما را در این مبــــارزه تنــــها نمی گذاشــت

ای دل! بگو به عقل که دشمن هم اینچنین

در خـــون مرا به حال خودم وانمی گذاشت

ما داغــدار بوسهء وصلـــیم چون دو شمـــع

ای کاش عشق سربه سر ما نمی گذاشت

📚 کتاب

📝 فاضل نظری